Dünya’da hemşireliğin kurucusu olarak kabul edilen Florence Nightingale’in doğum günü 12 Mayıs, her yıl Dünya Hemşireler Günü olarak kutlanıyor.

Bildiğim kadarıyla hemşirelerin öğretmenler gibi Dünya’da ayrı, Türkiye’de ayrı kutlanan günleri yok.

Böylesi günler meslek elemanlarına bir şey kazandırmaz.

Zaman zaman -benim yaptığım gibi- unutulur, zaman zaman bir çiçekle, bir küçük hediyeyle geçiştirilir.

Yöneticiler, sorunları bildiklerini, hemşirelere çok değer verdiklerini söylerler ve bir iki etkinlikle de gün sonlanır.

Sonra rutin devam eder.

Rutini yaşayan hemşireler iş hayatlarında birtakım sorunlarla karşılaşır.

Evimizdeki hemşirenin mesleğinin ilk yıllarında yaşadığı zorlu çalışma şartlarına tanık olduğumdan sorunlardan haberdarım ama bilmediklerim de var.

Bunlardan bazılarını paylaşmak isterim.

Bazı branşlarda yapılması gereken atamalar yapılmadığı için onların işi de hemşireler tarafından yapılıyor.

Bir hemşire zaman zaman tıbbi sekreterin, zaman zaman fizyoterapistin görevini -kısmen-                   yapabiliyor. Bu, zaten zor şartlarda çalışan hemşirelerin işini daha da zorlaştırıyor.

Ülke genelinde olması gereken sayının neredeyse üçte biri kadar hemşire var. Bu durum mevcut hemşirelerin daha fazla hastaya bakmasını gerektiriyor ve çalışma şartlarını ağırlaştırıyor.

Alanda yapılan çalışmalara göre uzmanlaşma olmalı, branşlaşma için gereken adımlar atılmalıdır.

Bir ilde ya da hastanede yıllarca bir serviste çalışıp atamayla başka bir yere geçen hemşire ilgisiz bir alanda görevlendirilebiliyor.

Uzmanlaşmanın adı konulmalı ve bu atama ve görevlendirmelerde belirleyici olmalı.

Hemşirelere ‘doktora yardımcı eleman’ gözüyle bakılması da önemli sorunlardan biri.

Nöbetler uzun, yorucu ve karşılığında verilen döner sermayenin dağıtımında adaletsizlikler had safhada. Hastaneler yapılan iş aynı olsa da döner sermaye adil şekilde paylaştırılmıyor. Birçok hastanede döner sermayeler zamanında ödenmiyor.

Hemşire yardımcılığı uygulaması hemşirelerin iş yükünü artırıyor.

Özellikle kadın sağlık çalışanlarının çocukları için yirmi dört saat hizmet veren kreşler açılması gerekiyor.

Bütün sağlık çalışanlarının servis hizmetlerinden -adil şekilde- faydalanmasını sağlayacak düzenlemeler yapılması gerekiyor.

Hemşirelerin çalışma ortamlarında dinlenme alanlarının düzenlenmesi gereği de önemli bir konu.

Çalışanların motivasyonlarını artıracak bir ödüllendirme sistemi getirilmelidir. Ülkemizde sistem genelde ödüllendirme değil cezalandırma üzerine bina ediliyor.

Burada paylaştıklarımdan daha fazlası mutlaka dile getirilebilir.

Çalışılan ile, ilçeye, hastaneye, aile sağlığı merkezine, hasta kitlesine göre sorunlar değişebilir.

Birçok sorun da maddiyatla değil iyi niyet ve beceriyle çözülür.

Sağlık hizmetinin vazgeçilmezi hemşirelerin gününü -geç de olsa- kutlar, çalışmalarında başarılar dilerim.